伊斯兰教 什叶派
祈求安拉赐福先知穆罕默德和他的后裔

بسم الله الرحمن الرحیم اللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَك َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً

تائید چهار نفر از امامان شيعه مذهب

چهار نفر از امامان شيعه مذهب، از جمله امام محي الدين مقدم و مقتداي سادات بخارا اقدام جنگي يوسف قادر خان را تأييد كردند و آن را جهاد في سبيل الله ناميدند و 40 هزار و به قولي 24 هزار نيروي كمكي براي وي بسيج و گسيل داشتند.

توجه:علماي بزرگ را در چين امام مي گويند و طلاب را خليفه و چهار امام منظور چهار نفر از علماي شيعه مي باشند.

اين سپاه بزرگ 140 هزار نفري متشكل از مسلمانان بغداد، غزنين و خوارزم در سال 999 ميلادي به فرماندهي يوسف قادرخان در كنار شهر كاشغر تجمع كردند. آنان لشكريان ختن را به سختي شكست دادند، به سرعت شهر كاشغر را باز پس گرفتند و آهنگ نواحي ديگر كردند. پس از تصرف چند شهر كوچك و بزرگ، اين نيروي عظيم متوجه مهمترين مركز بودائيان در جنوب كوههاي «تيئن شان» يعني شهر ختن، گرديدند و در كنار دروازه هاي شهرختن فرود آمدند. پس از محاصره ي طولاني ، سرانجام در سال 1001 ميلادي (به قولي 1006 يا 1009 ميلادي) شهر را تصرف كردند و با كشتن پادشاه ختن آن دولت را منقرض ساختند.

 بدين ترتيب پس از 24 سال نبرد و كشمكش ميان مسلمانان و بودائيان، سلطه ي هزار ساله ي آيين بودا بر ختن و نواحي اطراف آن به پايان رسيد و يكي از موانع عمده ي گسترش اسلام در ولايت شين جيانگ از بين رفت.

 در قرن بعد، اسلام در سرتاسر شين جيانگ از كاشغر و يارغند (ياركند) تا ختن انتشار يافت و آن ديار به پايگاهي مهم براي توسعه و گسترش اسلام در ساير مناطق سرزمين چين تبديل شد.[1] اين مناطق از مناطق شيعه نشين امروز است.



[1] مرادزاده،رضا ، چگونگي نفوذ و گسترش اسلام در چين، صص132 تا 134



作者 阿斯卡尔 _ 王龙
关系我们表
姓名:
电子邮件 :
友情链接

版权所有伊斯兰教 什叶派